مرحوم میرزا اسماعیل حجه الاسلام «اعلی الله مقامه»

فرزند سوم مرحوم آخوند ملا محمد حجه الاسلام کبیر، مرحوم میرزا اسماعیل حجه الاسلام اعلی الله مقامه می باشد که در زهد و تقوی ، ورع و پرهیز کاری معروف بود، وی از تلامذه ی ارشد مرحوم آخوند میرزا محمد باقر اسکویی اعلی الله مقامه به شمار می رفت و در سامرا هم خدمت مرحوم میرزا حسن شیرازی قدس الله سره تلمذ فرموده و از مقربین و موثقین آن حوزه محسوب بوده است و از هر دو اجازه ی اجتهاد داشته و در ردیف فقهای عظیم الشأن به شمار می رفته است.

مرحوم میرزا اسماعیل حجه الاسلام از طبع شعر هم بهره مند بوده و در مدح حضرت مولای متقیان امیرالمؤمنین علیه السلام قصائد و مدایح غرائی انشاد فرموده است که یکی از آن قصائد با بیت ذیل شروع می شود:

دلا تاکی در این دنیاغم و جور و محن بینی

به کار خویشتن هردم دو صد عقد و شکن بینی

این مرحوم در نزد عموم محبوبیت داشت و متبوع همه بود و معنویتش برهمه ی مزایای وی غالب و روحانیتش در میان خاص و عام مسلم بوده است و در سال 1317 قمری، نهم شهر رجب روان پاکش در شجره ی طوبی مأوی گزید و از همّ و غمّ دنیا آسوده گشت.